تغییر پوسچر لگن در وضعیت ایستاده و تاثیرآن بر شاخص های اولتراسونیک کنترل ادرار در دوگروه زنان با و بدون بی اختیاری استرسی ادراری

مقدمه:تاثیر تغییر وضعیت بدن بر عملکرد عضلات کف لگن در مطالعات محدودی گزارش شده است. به نظر می رسد این مطالعات به نوعی تاثیر مداخله به شکل تغییر یا اصلاح پوسچر را بر ثبات کف لگن و به کار گیری آن را در درمان بی اختیاری استرسی ادراری مطرح می کنند. هدف این مطا لعه بررسی تاثیر تغییر وضعیت ناحیه لگن، انقباض عضلات کف لگن و عرضی شکم بر سطح پایداری کف لگن و مقایسه آن در دو گروه زنان با و بدون بی اختیاری استرسی ادراری با استفاده از اولتراسونوگرافی به روش ترانس لبیال بود. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 41 زن (21زن مبتلا به بی اختیاری استرسی ادراری و20 زن بدون هیچ نوع بی اختیاری ادراری ) مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان ولی عصر-م جتمع بیمارستانی امام خمینی تهران انجام گرفت. پس از تکمیل فرم اطلاعاتی، تصویربرداری به روش ترانس لبیال در وضعیت های ایستاده با حفظ وضعیت نوترال لگن، تیلت قدامی وخلفی لگن و حین انقباض عضلات کف لگن و عرضی شکم انجام شد. سپس شاخص های اولتراسونیک معرف سطح پایداری کف لگن مانند زوایای آلفا و بتا و فاصله h اندازه گیری شدند.از نرم افزارآماری spss نسخه 16 و آزمون های کولمگروف –اسمیرنف، تی مستقل ، آنالیز واریانس با تکرار یک طرفه، آزمون تعقیبی مقایسه زوج های بونفرونی و پیرسون برای تحلیل داده ها استفاده و میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بررسی تاثیر تعامل مداخله و گروه بر شاخص های اولتراسونیک نشان داد که اثر اصلی تغییر وضعیت بر روی زوایای آلفا، گاما و صفحه لواتورا معنی دار بود(05/0>p) ولی تاثیری برزاویه بتا نداشت (05/0p). در مقایسه تیلت قدامی و تیلت خلفی، تیلت قدامی در هر دو گروه سبب افزایش زاویه گاماشده بود (05/0>p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه تیلت خلفی در مقایسه با تیلت قدامی به عنوان وضعیتی که سبب تغییر شاخص های اولتراسونوگرافیک در جهت افزایش پایداری مجموعه کف لگن می شود، شناخته می شود.